STANOWISKO GŁÓWNEGO INSPEKTORATU PRACY

Z 23 LISTOPADA 2009 R. W SPRAWIE ZASAD USTALANIA EKWIWALENTU PIENIĘŻNEGO ZA URLOP

(GPP – 110 - 4560 - 72 /09/PE/RP)

 

Odpowiadając na pismo otrzymane za pośrednictwem poczty elektronicznej, uprzejmie informuję, że 3 listopada br. weszły w życie przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 8 października 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz.U. nr 174, poz.1353).

 

Rozporządzenie zmieniające rozszerza katalog wyłączeń w zakresie uwzględniania wynagrodzenia i innych świadczeń ze stosunku pracy przy ustalaniu wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego, mianowicie przy ustalaniu takiego wynagrodzenia nie uwzględnia się kwoty wyrównania do wynagrodzenia za pracę do wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę (§ 6 pkt 7a rozporządzenia).

 

Wynika to z faktu, że wyrównanie wynagrodzenia pracownika do wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę jest wypłatą gwarancyjną podobnie, jak wynagrodzenia za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby, które również nie jest uwzględniane przy ustalaniu wynagrodzenia i ekwiwalentu pieniężnego za urlop. Obowiązek wypłacenia pracownikowi takiego wyrównania nakładają na pracodawcę przepisy art.7 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. Zgodnie z nimi pracownikowi zatrudnionemu w pełnym wymiarze czasu pracy gwarantowane jest w każdym miesiącu minimalne wynagrodzenie za pracę. Jeżeli w danym miesiącu – z uwagi na terminy wypłat niektórych składników wynagrodzenia lub rozkład czasu pracy – wynagrodzenie pracownika jest niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, pracodawca ma obowiązek wypłacenia wyrównania tej kwoty.

 

Zatem, jeśli umowa o pracę zostanie rozwiązana w dniu 30 listopada 2009 r. pracodawca ustalając wysokość ekwiwalentu pieniężnego za urlop przysługującego pracownikowi powinien stosować zasady „nowego” rozporządzenia urlopowego, a więc do podstawy wymiaru nie powinna być wliczana kwota wyrównania wynagrodzenia pracownika do wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę.